Antik Çağ’dan Orta Çağ’a Birçok Ürkütücü İlke İmza Atan Birbirinden Korkunç 11 Seri Katil

Procrustes’ten Yunan Mitolojisinde bahsedilmektedir. Haydut bir demirci ve ilk seri katil olduğu söylenmekte. Procrustes, uzun mesafeler kat eden yolculara uyuyacak bir yer sunardı: metal bir yatak.

Procructes; kurbanlar yataktan daha kısaysa, elindeki aletlerle vücutlarını yatağın boyutuna gelene kadar germeye başlardı. Eğer yataktan uzunlar ise, yatağa sığmaları için uzuvlarını keserdi. Bu işkence, sonunda yolcuların ölümüne yol açardı. Procrustes, ironik bir şekilde Thesus tarafından kendi yatağında öldürüldü.

Liu Pengli, kayıtlara geçen ilk gerçek seri katil olarak bilinir. II. yüzyılda yaşamış bir Han Prensi olan Liu, cinayetlerini işlerken kendisine yardımcı olmaları için  kanun kaçaklarından oluşan küçük bir ordu kurmuştu. Yüzden fazla kişiyi öldürdüğü ve kurbanlarının eşyalarını koleksiyonunda saklamak üzere topladığı tahmin edilmektedir. Ne yazık ki, krala rapor edilmesine rağmen kraliyet ailesine mensup olduğu için ölüm cezası verilmeyip sadece unvanı elinden alınmış ve sürgüne gönderilmiştir.

Galyalı Locusta, Roma’da yaşamış ve batı dünyasının ilk seri katili unvanını almıştır. Neron’un hükümdarlığı altında faaliyet gösteren Locusta, zehirler hakkında olağanüstü bir ustalığa sahipti. Bu ustalığı, Claudius ve Brittanicus da dahil olmak üzere çeşitli kurbanları üzerinde kullandı. Nero’nun kraliyet saraylarında gözde biriydi ve hatta Nero onu diğer insanlara zehirleme sanatını öğretmesi için hapisten çıkarmıştı. Kaç kişiyi öldürdüğü bilinmese de faaliyetleri Nero’nun hüküm dönemi boyunca devam etmiştir. Nero’nun intiharından sonra ise Locusta yakalanmış ve idam edilmiştir.

Gilles de Rais, bir şövalye ve Jeanne d’Arc’ın yoldaşıydı. Şövalye unvanına rağmen kötü bir insandı: bir pedofili ve istismarcıydı. Yaklaşık on yıllık bir süre içinde yüz kırktan fazla çocuğu katletti. 1440 yılında, ölen yüzlerce çocuğun ebeveynlerinin tanıklık etmesiyle asılarak idam edilmesine karar verildi.

On altıncı yüzyılda yaşamış bir haydut olan Christman’ın yaklaşık bin kişiyi öldürdüğü söylenmektedir. Öldürdüğü kişi sayısını kaydetmek için bir günlük tutuyordu ve dokuz yüz altmış dört kişiyi öldürdüğü bilgisi de bu günlüğünde yazılıydı. Katlettiği insanlar için hiç pişmanlık duymuyordu ve bin öldürme sınırına ulaşamadığı için üzgün olduğunu da yazmıştı. Mayıs 1581’de yakalandı ve Haziran 1581’de kırma çarkı kullanılarak ölüme mahkûm edildi. Her saniyesi öldürdüğü dokuz yüz altmış dört kişinin intikamını olsun diye dokuz gün boyunca işkence gördü. ‘Köln canavarı’ olarak da bilinen Christman, 26 Haziran 1581’de iç kanamadan öldü.

Peter Stumpp on altıncı yüzyılda Avrupa’da, kendisinin şeytan tarafından görevlendirilmiş bir kurt adam olduğunu iddia etti. Peter Stumpp, bir kurt adam olmasa da kesinlikle bir canavardı. Yamyamlık eğilimleriyle kendi oğlu da dahil olmak üzere on dört çocuğu kurban etti. İki hamile kadını da vahşice öldüren Stumpp’ın kızıyla ensest bir ilişki yaşadğı da söylenmekte. Raporların cinayetleri doğrulamasının ardından devlet Stumpp’a uzun süre hafızalardan silinmeyecek korkunç bir idam cezası verdi. Yetkililer Stumpp’ın bir işkence çarkına konulmasını emretti, ardından kafası kesildi ve bir kurt figürünün yanındaki direğin tepesine yerleştirildi. Bu ceza, kurt adam kılığına girmeye çalışan diğer kişileri caydırmak ve halka sonunda ne yaşayacaklarını göstermek için yapılmıştı.

Anuradhapura prensesi Anula, bir saray muhafızına aşık olduğu için kocası Coranaga’yı öldürdü. Anula ve saray muhafızı Siva, tahtı bir yıl iki ay boyunca ellerinde tuttular. Sonra Anula, marangoz Damila Vatuka’ya aşık oldu. Eski aşkı Siva’yı zehirledi ve Damila Vatuka ile evlendi. Bu kocasıyla da ülkeye bir yıl iki ay hükmetti. Daha sonra, Anula bir odun hamalına aşık oldu ve Vatuka’yı zehirledi.

Yeni kocasını da zehirleyerek Damila Niliya ile evlendi. Anula onu zehirlemeden önce altı ay evli kaldılar ve dört ay boyunca şehri kendisi yönetti. Önceki kralın oğullarından biri olan Kutakanna Tissa, Anula’dan korktuğu için şehirden kaçmıştı. Ancak Anula’nın saltanatını devirmek için bir orduyla ülkeye geri döndü. Anula’yı diri diri yaktı ve kendi sarayını inşa ederek yirmi iki yıl boyunca ülkede hüküm sürdü.

Tarihin erken dönemlerinde soylular ve toplumun diğer yüksek rütbeli üyeleri, sahip oldukları güç sayesinde en korkunç suçları bile işleyip paçayı sıyırabiliyorlardı. Zu Shenatir de bu kişilerden biriydi.

Yirmi yedi yıl boyunca Yemen’i yöneten bir Hemyarite kralıydı. Zalim olarak tanınıyordu. Zu Şenatir’in genç erkekleri sarayına çektiği ve burada onlara cinsal istismarda bulunduğu bilinmektedir. Sonra da kurbanlarını pencereden aşağı atardı. Bu korkunç eylemleri, ancak Zara’h (Dhu Nuwas), onu bıçakladığında durdurulabildi. Suikastın ardından Dhu Shanatir’in kesik başı sarayın penceresinden gösterildi ve Dhu Nawas; Hemyarite Krallığı’nın yönetimini üstlendi.

Kyteler, on dördüncü yüzyılın başlarında İrlanda’da yaşamış bir cadıydı. İlk üç kocasını zehirleyerek, son kocası Sir John le Poer’i ise yavaş yavaş öldürdüğü iddia edilen Alice, bir büyücülük çetesinin başıydı. Ayrıca Britanya Adaları’nda modern bir cadı davasında yargılanan ilk cadıydı.

İngiltere’ye kaçtığı düşünülmüş ancak asla bulunamamıştır. Alice’in takipçilerinden biri olan Petronilla onun yerine sorgulandı. Şüpheli listesinde, Alice’in suç ortaklarından bazılarının yer almasına rağmen ceza sadece Petronilla ve Alice’in oğlu, William Outlawe’e verilmişti. William daha hafif bir ceza alırken Petronilla kırbaçlanıp diri diri yakılmıştır. Petronilla, İrlanda’da sapkınlık suçundan diri diri yakılan ilk kişiydi.

Elizabeth Bathory, 1560 yılında Transilvanya’da nüfuzlu bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Aile üyelerinden bazıları kral, şövalye ve yüksek rütbeli görevlilerdi. Statüsü nedeniyle, bir işkence çetesi işletmesine ve genç hizmetçi kızları ile kadın köylüleri öldürmesine göz yumuldu. Ailesinde ona satanizmi öğreten bir amca ve sadomazoşizmi öğreten bir teyze de dahil olmak üzere başka rahatsız bireyler de vardı.1575 yılında Bathory, Kont Nadady ile evlendi. Kont Nadady’nin Bathory’ye kendi zevkine göre bir işkence odası yaptırdığı kayıtlara geçti.

Bathory, insan kanının genç görünmesini sağladığına inanıyordu. Yerel soyluların kızlarını hedef almaya başlayınca Kral Matthias onu tutuklamak zorunda kaldı. Kendisi ve birkaç işbirlikçisi suçlu bulundu. Kendisi hariç hepsi idam edildi. Hayatının son yıllarını sadece hava ve yiyecek verilmesi amacıyla küçük yarıkları olan bir hapishane hücresinde geçirdi. Bathory 1614 yılında öldü. Kullandığı işkence yöntemleri, ilk vampirlerden biri olarak anılmasına sebep oldu.

Peter Niers, bir haydut olarak tanınmaktaydı. Kara büyülere hakim biri olarak ün salması, kasabadaki herkesin ondan korkmasına neden olmaktaydı. Ancak işlediği suçlar, yapmaya kalkıştığı büyülerden çok daha kötüydü. Beş yüzden fazla cinayet işleyen Niers’in hedefi, büyülerinde kendisine yardımcı olacağını düşündüğü doğmamış bebeklerdi. Bu amaçla hamile kadınları gözüne kestiriyor ve (kendi ifadesiyle) içlerinden bebekleri çıkarıp yamyamlık yapıyordu. Yakalanıp tüm cinayetleri itiraf ettikten sonra üç gün boyunca işkence gördü ve 16 Eylül 1581’de idam edildi.